بچه هاي زمين شناسي پيام نور اردبيل
وبلاگ بچه های با معرفت زمین شناسی 86 پیام نور اردبیل

 

در رهگذر زمستان بودم که بهار چشمانت در نگاهم پیداشد

وچشمانم غرق نگاه بهاری تو شد. بی انتها بود مثل آبی دریا

زیبابود مثل غروب خورشید ودلچسب بود مثل بوئیدن گلهای مریم

اما این بهار دوستداشتنی آیا ممکن است روزی تمام شود

قشنگترین ترانه ها، سر سبز ترین بهارها،قرمز ترین شادیها
 
ومهربان ترین گلها را تقدیمت می کنم

آرزوهایم آرزوهای توست

ای کاش بزرگ نمی شدم ای کاش همان کودکی بودم که
 
 نمی دانست هیچ چیزرا

ومی دیدم که سکوت همه فضای خالی وجودم را پر می کرد
 



تاریخ: جمعه 8 دی 1391برچسب:,
ارسال توسط شهرام